Jean Bazaine
(Parijs, 21 december 1904 – Clamart, 4 maart 2001) was een Franse schilder, graficus en publicist. Hij was een vooraanstaand lid van de Nouvelle École de Paris.
Bazaine studeerde van 1921 tot 1925 filosofie en letterkunde aan de Sorbonne in Parijs. Daarnaast bezocht hij kort de École nationale supérieure des beaux-arts en aansluitend de Académie Julian, waar hij beeldhouwkunst studeerde. Vanaf 1924 ging hij schilderen en in 1930 kreeg hij zijn eerste tentoonstelling bij Galerie Jeanne Castel in Parijs, waar hij tot 1939 bleef exposeren. In 1932 volgde zijn eerste solo-expositie bij Galerie Van Leer, bij welke gelegenheid hij Pierre Bonnard leerde kennen, met wie hij bevriend raakte en die hem tot diens dood in 1947 bleef aanmoedigen. Vanaf 1936 verbleef Bazaine ieder jaar korte tijd aan decôte sauvage (ruige kust) van Saint-Guénolé (Penmarc'h) in de regio Bretagne om te schilderen. In 1937 ontwierp hij zijn eersteglas-in-loodvenster voor een privé kapel.
Bazaine sloot zich aan bij de in 1936 in Lyon opgerichte kunstenaarsgroepering Temoignage. Met onder anderen Alfred Manessier, Jean Le Moal, Étienne Martin en François Stahly exposeerde hij in 1938 en 1939 in Parijs. Ook nam hij met werk deel aan de Salon d'Automne van 1938. In 1939 werd Bazaine gemobiliseerd en hij werd tot 1940 aan het front ingezet in Lotharingen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog organiseerde Bazaine met André Lejard een bij Galerie Braun georganiseerd protest tegen het beleid rond de zogenaamde Entartete Kunst met een expositie van abstracte kunstenaars Jeunes peintres de tradition Française in 1941. Hij evolueerde tussen 1942 en 1947 naar de non-figuratieve kunst. Vanaf 1942 werkte hij met andere gerenommeerde kunstenaars aan de decoratie van de Église du plateau d'Assy in Passy (Haute-Savoie). Hij kreeg aansluitend de opdracht om met Fernand Léger, die uit de Verenigde Staten was teruggekeerd, een mozaïekte vervaardigen voor de gevel van de Église du Sacre-Cœur d'Audincourt in Audincourt (1949-1951). In 1954 voltooide hij voor dezelfde kerk de glas-in-loodvensters. Bij een brand in zijn atelier in 1945 gingen vrijwel alle werken, die hij tot 1942 had gemaakt, verloren.
Bazaine vertegenwoordigde Frankrijk in 1948, 1952 en 1964 bij de Biënnale van Venetië en in 1951 en 1953 bij de Biënnale van São Paulo in de Braziliaanse stad São Paulo. Ook werd hij uitgenodigd voor deelname aan documenta I (1955), II (1959) en III (1964) in de Duitse stad Kassel. Hij bezocht van 1956 tot 1959 ieder jaar Nederland, om precies te zijn de provincie Zeeland om het licht en de ruimte aan de zeekust. In 1962 verscheen bij Edition Maeght, hij exposeerde sinds 1949 bij Galerie Maeght in Parijs, de serie aquarellen getiteld Hollande.
Bazaine Jean
Bazaine studeerde van 1921 tot 1925 filosofie en letterkunde aan de Sorbonne in Parijs. Daarnaast bezocht hij kort de École nationale supérieure des beaux-arts en aansluitend de Académie Julian, waar hij beeldhouwkunst studeerde. Vanaf 1924 ging hij schilderen en in 1930 kreeg hij zijn eerste tentoonstelling bij Galerie Jeanne Castel in Parijs, waar hij tot 1939 bleef exposeren. In 1932 volgde zijn eerste solo-expositie bij Galerie Van Leer, bij welke gelegenheid hij Pierre Bonnard leerde kennen, met wie hij bevriend raakte en die hem tot diens dood in 1947 bleef aanmoedigen. Vanaf 1936 verbleef Bazaine ieder jaar korte tijd aan decôte sauvage (ruige kust) van Saint-Guénolé (Penmarc'h) in de regio Bretagne om te schilderen. In 1937 ontwierp hij zijn eersteglas-in-loodvenster voor een privé kapel.
Bazaine sloot zich aan bij de in 1936 in Lyon opgerichte kunstenaarsgroepering Temoignage. Met onder anderen Alfred Manessier, Jean Le Moal, Étienne Martin en François Stahly exposeerde hij in 1938 en 1939 in Parijs. Ook nam hij met werk deel aan de Salon d'Automne van 1938. In 1939 werd Bazaine gemobiliseerd en hij werd tot 1940 aan het front ingezet in Lotharingen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog organiseerde Bazaine met André Lejard een bij Galerie Braun georganiseerd protest tegen het beleid rond de zogenaamde Entartete Kunst met een expositie van abstracte kunstenaars Jeunes peintres de tradition Française in 1941. Hij evolueerde tussen 1942 en 1947 naar de non-figuratieve kunst. Vanaf 1942 werkte hij met andere gerenommeerde kunstenaars aan de decoratie van de Église du plateau d'Assy in Passy (Haute-Savoie). Hij kreeg aansluitend de opdracht om met Fernand Léger, die uit de Verenigde Staten was teruggekeerd, een mozaïekte vervaardigen voor de gevel van de Église du Sacre-Cœur d'Audincourt in Audincourt (1949-1951). In 1954 voltooide hij voor dezelfde kerk de glas-in-loodvensters. Bij een brand in zijn atelier in 1945 gingen vrijwel alle werken, die hij tot 1942 had gemaakt, verloren.
Bazaine vertegenwoordigde Frankrijk in 1948, 1952 en 1964 bij de Biënnale van Venetië en in 1951 en 1953 bij de Biënnale van São Paulo in de Braziliaanse stad São Paulo. Ook werd hij uitgenodigd voor deelname aan documenta I (1955), II (1959) en III (1964) in de Duitse stad Kassel. Hij bezocht van 1956 tot 1959 ieder jaar Nederland, om precies te zijn de provincie Zeeland om het licht en de ruimte aan de zeekust. In 1962 verscheen bij Edition Maeght, hij exposeerde sinds 1949 bij Galerie Maeght in Parijs, de serie aquarellen getiteld Hollande.
Bazaine Jean